Laatste week en het begin

Vrienden gedag zeggen, familie gedag zeggen, etentje hier, etentje daar, nog ff dat doen, nog ff dit doen. Ojaa de tandarts nog even bezoeken allemaal in de laatste 2 weken. En wat ik natuurlijk ook niet over kon slaan waren de zomerfeesten! Dat moest nog even gevierd worden.

De koffer inpakken dat was me nog een dingetje, als eerst mijn kast opruimen en een hoop kleren weggooien heerlijk! En nu maar eens proberen of de kleren die overgebleven zijn in mijn koffer paste. Toch heb ik nog een aantal kleding stukken in mijn kast laten hangen, benieuwd of ik dat volgend jaar nog leuk vind en ander direct de afvalbak in hihi. En nu mijn schoenen… het zijn er maar 32 maar dat gaat vast en zeker niet in mijn koffer passen. Ik heb 5 paar mee kunnen nemen. Maar…. In Amerika ga ik vast en zeker meer schoenen kopen dus kom zeker met een extra koffer terug.

De allerlaatste dag thuis, er is nog visite gekomen en dat vond ik er leuk. Die avond zijn we als gezin nog gaan uiteten wat ook nog erg gezellig en leuk was natuurlijk! Die nacht van zondag op maandag was het zover. Half 5 (4:30) de auto in en hop naar Schiphol.

Op Schiphol aangekomen moest ik eerst wachtten op een meisje waarmee ik zou vliegen, ik was gelukkig dus niet alleen en kon alles samen met haar doen. Toen ze der was gingen we onze koffers inchecken, daarna gingen we terug naar ons gezin. Afscheid nemen is moeilijk en heb natuurlijk ook gehuild met het afscheid nemen. Ik ga mijn gezin enorm missen maar kan natuurlijk altijd Whatsappen, facetimen of skypen!

Na het afscheid nemen door de douane heen, hier was ik erg bang voor maar uiteindelijk viel het reuze mee! Ik had mezelf druk gemaakt om niks. Om 9:15 moesten we boarden en om 9:25 vertrok het vliegtuig. Het was een lange vlucht, onder de vlucht heb ik geslapen en 2 films gekeken. Ook kregen we lunch en tussendoor snacks en drinken.

Aangekomen in Amerika was ik natuurlijk zenuwachtig voor de douane hier, want er was mij verteld dat dit erg streng was… maar nee hoor! We moesten alleen langs een loket ons paspoort, visum en ds2019 formulier laten zien en dat was alles. Wel moesten we een foto maken en onze rechterhand laten scannen. Ook vroeg hij wat je hier kwam doen en voor hoelang. Mijn antwoord was natuurlijk dat ik hier Au pair ging worden voor 1 jaar!

Nu hoefden we alleen nog maar onze koffers op te halen en naar de trainingsschool gebracht worden. Aangekomen bij een meisje die ons ophaalden kwamen we erachter dat er nog wel 50 anderen meiden/jongens stonden te wachten :o. wij dachten dat we gewoon met een normalen auto richting de trainingsschool gingen maar we gingen gewoon met 2 bussen. De weg naar de trainingsschool was erg hobbelig het leek net of ik op een paard aan het rijden was!

Bij de trainingsschool aangekomen kregen we een kleine uitleg, een pasje en een sleutel voor je kamer. Op het pasje stond 17 dollar daar kon je alleen de maandag eten en drinken voor halen, voor de rest van de week was het pasje voor het ontbijt, lunch en avondeten. De kamers waren verdeeld in 1 persoons kamers en 2 persoonskamers. Ik had gelukkig een 1 persoonskamer dus kon mezelf lekker terugtrekken. Om 17:00 moesten we in de aula komen, daar is ook het eten. En kregen we een korte voorlichting en we kregen pizza! Daarna ben ik naar bed gegaan het was 18:15 toen ik naar bed ging en heb geslapen tot de volgende ochtend 7:00 want moest om 8:00 weer aan het ontbijt zitten om vervolgens daarna naar de ‘’classes’’ te gaan.

Dinsdag en woensdag hebben we college gevolgd en kennisgemaakt met de klasgenoten waarbij je zat, ik zat als enige Nederlander tussen Duitsers, Zwitserse, Colombiaanse, Franse en Italiaanse mensen. Mijn klas was erg leuk en ik had ook nog eens een superleuke leerkracht, ze was erg vrolijk en deed alles op een leuke manier plaats vanuit je boek. 

Ook heb ik in deze dagen kennis gemaakt met de andere Nederlandse meisjes, dit was erg leuk en we hebben het ook erg gezellig gehad! Het zijn echt super lieve meiden.

De dinsdag avond was er een candy picknick en iedereen moest iets lekkers meenemen uit eigen land, ik had stroopwafels bij en pepermuntjes. De tafel van de Duitsers lag helemaal vol hahah, er waren zoveel. Duitsers niet normaal. Je liep ergens en dan hoorden je wel gepraat in het Duits.

De woensdag avond hadden we eerst een voorlichting over je eigen veiligheid en daarna begon de karaoke. Met de andere Nederlandse meisjes hebben wij highschool musical gezongen. Dit was heel erg leuk de hele zaal zong en danste mee. Na de Karaoke zijn we naar bed gegaan maar toen… om 24:00 ging plots het brandalarm af ik hoor nog steeds die toon in mijn oren nu ik dit aan het typen ben. Ik schrok me kapot en iedereen moest naar buiten. Na een halfuur buiten te hebben gestaan mochten we gelukkig weer naar binnen er was niks aan de hand.

De volgende dag donderdag, dit was niet alleen de laatste dag op de trainingsschool maar ook de dag dat we de tour door NEW York hadden. Eerst moesten we nog een CPR-training volgen en andere handelingen omtrent EHBO.

De Tour door New York, eerst zijn we naar het monument van 9/11 wezen kijken, dit is een soort waterval die op de plek is waar het gebouw heeft gestaan. Daarna liepen we naar een van de grootste kleding stores maar ik weet niet meer hoe die heet haha. En als laatst de top of the rock! Dit was zooo gaaaf. Een fantastische uitzicht en natuurlijk ook hele mooie foto’s kunnen maken. Nadat we op de top of the rock waren geweest mochten we nog door New York wandelen, ik zag een hele grootte footlocker en wilde hier graag naar binnen maar hierbinnen gekomen viel het me eigenlijk best tegen voor hoe groot de footlocker was. De meeste schoenen die ik leuk vond had ik al…

Om 21:00 gingen we weer terug naar de trainingsschool, hier hebben we eerst afscheid genomen van elkaar (Nederlandse meisjes) helaas zitten we niet dicht bij elkaar.. en daarna ben ik meteen naar bed gegaan want de volgende ochtend moest ik al om 4:45 op om vervolgens om 5:30 aan het ontbijt de zitten. Na het ontbijt heb ik mijn koffer weer ingepakt en hop naar de bus. Want deze vertrok om 8:00 richting het vliegveld het was erg slecht weer en het regende, ook onweerde het een beetje.

Op het vliegveld aangekomen hebben we onze koffers ingecheckt (ik samen met Linda, dit is een meisje uit Duitsland en we vlogen samen naar Rochester). Nadat we de koffer in hadden gecheckt door de douane, ook hier was ik weer erg zenuwachtig voor maar weer nergens voor nodig. Dit alles achter ons rug te hebben gehad zien we plotseling dat onze vlucht geannuleerd was en dat betekende dus ook dat we naar de balie van delta moesten om een nieuwe vlucht te gaan regelen. Dit was gelukt maar de volgende vlucht zou pas de volgende dag zijn en zouden we pas om 18:00 vliegen. Hier hebben we ja op gezegd want we moesten de vlucht wel omboeken. De volgende dag moesten we dus alles opnieuw doen dus moesten we onze koffers halen. Dit gingen we dus eerst regelen en daarna zouden we onze hostparents bellen en hen op de hoogte stellen.

Mijn hostdad had cultural care op gebeld en zij zouden mij bellen, dit hebben ze dus ook gedaan en hun voorstel was om de taxi naar pen station te pakken om vervolgens de trein naar Syracuse (waar ik opgehaald zou worden) en naar Rochester (waar Linda opgehaald zou worden) te nemen. Dus Linda en ik in de taxi hop naar pen station. En vanuit daar moesten we de trein in. Het was een lange rit om 13:20 ging de trein en om 20:00 was ik pas in Syracuse. Nu weet ik waarom ze hier gewoon een binnenlandse vlucht pakken…

Maar des al niet te min werd ik met alle liefde en warmte op het station van Syracuse opgevangen door mijn hostfamily. Van een chagrijnige uitgeputte Nikki, naar een Vrolijke enthousiaste Nikki!

We gingen samen nog ergens eten want ik had van die trein reis wel echt honger gekregen en had niet zoveel eten in mijn tas zitten. We gingen hamburgers eten, maar gelukkig vertelde mijn hostdad al dat dit niet gebruikelijk is en dat ze eigenlijk altijd heel gezond eten. Gelukkig maar!  

Hierna zijn we naar huis gereden, verder kon ik van de omgeving niet genieten want het was donker buiten en erg slecht weer. Thuis aangekomen liet mijn hostdad het huis zien en ook mijn kamer. Op de muur hing een fotolijst met een collage van mijn vrienden en familie en kreeg tranen in mijn ogen. Vond dit zo lief! We hebben deze avond niet heel veel gepraat want ik was doodmoe en ben dan ook vrijwel meteen naar bed gegaan.

De volgende ochtend werd ik verrast met een echt Amerikaans ontbijt, beneden had mijn hostdad Blueberrie Pancakes gemaakt en het smaakte echt lekker! Hierna zijn we naar de telefoon winkel gegaan om een simkaart te halen die ik hier kan gebruiken. Helaas kon de simkaart niet in mijn eigen telefoon omdat de I Phone 7 blijkbaar vergrendeld is voor andere landen??? Heel raar… dus heb ik nu 2 telefoons best coole maar soms ook onhandig… nadat we naar de telefoon winkels waren geweest zijn we boodschappen gaan doen, want zondags hadden ze hier een feestje omdat mijn hostdad en mom 1 jaar hier in buurt woonden en omdat mijn hostdad nu officieel Amerikaan is. S’ middags ging Liam een nap doen en dacht ik bij mezelf ik ga ook even chillen in my room, om te werken aan deze blog. En had hem bijna af maar toen drukte ik op een verkeerde knop en alles was weg… dus moest ik helemaal overnieuw beginnen. 

Na het diner hebben we nog even na gekletst en tv gekeken ook heb ik gepraat met mijn hostparents en kreeg ik mijn werkschema voor de maand augustus.

De zondag was het feest en waren we nog wat vergeten te halen in de winkel, dus ik ging samen met mijn hostdad dat ophalen en op te terug weg mocht ik voor het eerst rijden in de auto. Het is een grootte auto. Zo’n auto ben ik niet gewend in Nederland en ook nog eens een automaat, maar dat moet alleen maar makkelijker zijn.

Dit ging er goed en voel mijzelf wel comfortabel in de auto, wel zijn de regels een klein beetje anders dan in Nederland zo heb je bij elke kruispunt waar geen stoplichten staan een stopbord. En moet je dus stoppen. In Amerika is het ook zo wie het eerst bij een kruispunt is heeft voorrang. Dus je moet erg goed opletten.

S’ middags was het feestje, er waren echt heel veel mensen en dit waren alleen maar buren. Iedereen was erg vriendelijk en vertelde me als ik hulp nodig heb of iets niet weet kan ik ze altijd bereiken of erheen lopen. Ook ontmoetten ik Elli, ik had haar al gesproken via de whatsapp maar nog niet in het echt gezien. Elli is de au pair van vrienden van mijn hostparent en waarschijnlijk ga ik vaak met haar chillen of shoppen of weet ik veel wat.

Dit is zo’n beetje mijn eerste week hoe de eerste week echt als au pairs zijn is komt later!

BYEEE tot later.