De weg naar Au Pair

De weg naar AUPAIR

Het begon allemaal bij een stage waar ik het niet naar mijn zin had. Wil ik nog wel met kinderen werken ging ik mij afvragen? Kan ik dit wel? Ook werd het tegen mij gezegd "dit is niets voor jou" "Er word zo over je heen gelopen" "dit trek jij niet" deze opmerkingen zetten je aan het denken! 

Toevallig kwam ik een blog tegen van een meisje uit Amerika die daar ook heen was gegaan om als au pair te gaan werken. Na Deze blog dacht ik, dit wil ik ook! Het werken als au pair lijkt me super vet! En ben met kinderen bezig wat ik superleuk vind en ik kan mijn Engels verbeteren en niet te vergeten het is een super vette uitdaging en ervaring!

Na de blog te hebben gelezen ging ik rondkijken naar families die een au pair zochten. Maar dit was toch niet zo makkelijk als dat het leek. Doordat ik op google dat aan het zoeken was kreeg ik via facebook reclame balkjes en kwam het bureau Cultural care au pair naar voren. Hier heb ik mij toen aangemeld en ben ik naar een bijeenkomst geweest. Hele fijne uitleg gehad en werd nog enthousiaster, na deze bijeenkomst moest ik een profiel gaan maken. Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Wat zijn mijn hobby’s, en niet heel onbelangrijk mijn ervaring met kinderen! Nou die heb ik een hele boel! Ik pas namelijk op, loop stage op een basisschool. Dus die referenties kwamen wel goed en dat was ook zo!  

Nadat mijn profiel helemaal af was kreeg ik een eigen match programma hierop moest ik eerst een aantal cursussen afronden en een filmpje over mijzelf plaatsen, daarna ging mijn profiel openbaar en konden families uit Amerika contact met mij opzoeken. 

Zo heb ik contact gehad met een familie uit San Francisco, maar dit is niks geworden en moest ik verder zoeken/gematcht worden. Ook ging ik zelf opzoek en kwam ik bij een Nederlands gezin in manchester Vermont. Maar helaas wilde zij een au pair die minimaal 21 was, erg jammer.

Toen kwam er een ander gezin op mijn pad waarvan de man Nederlands is en de vrouw wel gewoon Amerikaans. Hiermee heb ik een aantal keer geskypet en zelfs via WhatsApp gesproken, maar helaas keert een oude au pair terug voor onbepaalde tijd. Dus helaas pindakaas opzoek naar weer een ander gezin. Toen kwam een gezin met maar liefst 4 kinderen met de leeftijd van 9,7,6 en een baby van 6 maanden. Ook een aantal keer geskypet en zelfs de kindjes al gesproken. Met dit gezin zou de datum al vast staan en werd de volgende keer het definitief besproken, maar dit gesprek bleef op zich wachten. En plots kreeg ik een mail ‘je hebt een nieuwe match’ .. wat een nieuwe match? Dat kan toch helemaal niet? Ik was al gekoppeld aan een gezin, dus wat heb ik gedaan het bureau opgebeld en die vrouw gemaild… en wat krijg ik terug. Sorry we hebben een andere au pair gevonden desondanks vonden we je een hele lieve meid. Ik ben door deze mensen 2 weken aan het lijntje gehouden en hebben ze de skype gesprekken steeds met een smoes aflaten weten. Hierdoor zat ik er een beetje doorheen en had ik er geen vertrouwen meer in. ‘je moet door blijven gaan’ zei mijn moeder en dat deed ik ook want ik wil dit super graag.

Volgende match want die had ik uiteraard al, hiermee heb ik geskypet en uitgelegd wat er gebeurd was met het andere gezin en zelf deze vrouw vond dat zij dit niet konden maken. Helaas kreeg ik ook van deze vrouw een bericht dat ze niet verder met mij wilde en ze wenste me heel veel succes. Hier had ik vrede mee want deze vrouw was erg oprecht en aardig!

En toen, toen gebeurde het mijn volgende match en ook meteen de laatste match!

Spannend! De eerste keer dat ik met deze mensen ging face timen want daar begon het mee, heb ik alleen met die vrouw gesproken, fijn gesprek gehad! Daarna via tekst message (iphone) gelijk een nieuwe afspraak gemaakt. En dan zou ik de man spreken die overigens Nederlands is!

De dag dat ik ging praten met de man van de familie, was ik erg zenuwachtig en hij was dit ook (dit zei hij in het gesprek). Ik kreeg een rondleiding door het huis, waar de woonkamer is, keuken, kelder, slaapkamers, badkamers etc. je weet het wel een standaard rondleiding. Ik werd erg enthousiast hier zie ik mezelf wel wonen dacht ik!

Ik en die man hebben een heel fijn en duidelijk gesprek gehad en zo vertelde hij mij dat hun de dinsdag na ons gesprek een screeningsgesprek hebben met iemand van de organisatie die het au pair gebeuren daar regelt.

Vervolgens op dit gesprek kreeg ik een aantal vragen doorgestuurd waarop ik antwoord moest geven en de volgende dag zouden wij nogmaals contact hebben. Ik was erg nerveus ik had een goed gevoel dat deze familie het nog weleens kon worden, maar ik durfde mezelf er niet op vast te bijten want het was al eerder misgegaan.

Ons telefoontje na de antwoorden op de mail, de vraag die mij gesteld is was: ‘Wil je nog steeds in onze familie komen?’ en op dat moment dacht ik oeh yes. Ja dat wil ik! En op dat moment ging het als een sneltrein.

Mijn ‘host dad’ stuurde een mail naar boston (daar zit het hoofdbureau) dat we tot conclusie zijn gekomen dat ik als au pair bij hun in de familie kom. Die avond werd ik nog gebeld door boston om de datum te bevestigen en de datum is

31 juli 2017 whoeehoeeeee.

Heel erg spannend en daarbij ook heel erg leuk.

Maar toen, toen was het definitief, Ik kan niet meer terug.

De dag ernaar kwam de spanning dus er ook uit en wanneer iemand erover begon of ik vertelde dat het rond was kwamen de tranen. Niet alleen van verdriet maar vooral ook van de spanning en de blijheid dat het eindelijk rond is.

AL met AL ik ga een leuke ervaring tegemoet!